Wat een eer om mij de nieuwe voorzitter van stichting oren en ogen te kort te mogen noemen. Mijn naam is Francis Ter Horst-Lotterman (februari 1975) en toen ik in 2012 plotseling mijn zicht verloor stond mijn wereld stil. Opeens werd ik geconfronteerd met hoe visueel ons leven eigenlijk is ingesteld. Zaken die zo gewoon waren konden niet meer. Gezellig een dagje met een vriendin naar een museum bijvoorbeeld kostte opeens zo verschrikkelijk veel energie. En de fun was er voor mij ook wel af.
Via revalidatie, vrijwilligerswerk, de komst van een blindengeleidehond en veel vallen en weer opstaan (letterlijk en figuurlijk) sta ik nu weer krachtig en sterk in het leven. Ik heb een geweldig leuke baan bij Accessibility en vanuit die werkzaamheden ook in contact gekomen met stichting Oren en Ogen tekort. Samen met Elvera heb ik een jaar lang door Nederland mogen toeren om de ervaringsdagen voor museummedewerkers te organiseren. Wat een mooi project was dat. Zo mooi om de aanname dat een blind of slechtziend persoon niets in het museum te zoeken heeft volledig uit de wereld te mogen halen. Nou ja, we hebben nog werk te doen maar steeds meer musea zien in dat je een museumbezoek ook met je andere zintuigen beleeft.
Toen Elvera aangaf dat ze voor de stichting een nieuwe voorzitter zochten hoefde ik eigenlijk niet lang na te denken. Voor de vorm nog even met mijn man overlegd. Maar die kent mij al sinds 1990 dus wist ook dat als mijn hart ergens sneller van gaat kloppen er geen houden aan meer is. En wat een rijkdom dat we meerdere nieuwe bestuursleden hebben. Ik kijk erg uit naar de samenwerking met dit mooie krachtige team om de doelen van de stichting neer te gaan zetten. Voortbordurende op wat er in de afgelopen jaren al is neergezet. En nieuwe mogelijkheden te ontwikkelen. Want kunst is voor iedereen om van te genieten, je in te verliezen en met al jouw zintuigen.