Zaterdag 2 oktober hebben we BiG officieel afgetrapt in Den Haag!
In het bijzijn van de mensen die hard hebben gewerkt om het project op te zetten: de partners scribit.pro, Stroom Den Haag en Voorall, wethouder Kavita Parbhudayal, ervaringsdeskundigen en overige belangstellenden, hebben we het eerste aanbod gepresenteerd. De beeldbeschrijvingen bij de beeldengalerij van P. Struycken. Een 40 tal beelden die opgesteld staan in het centrum van Den Haag.
Toegankelijke recreatie
Tijdens de aftrap werd binnen op locatie gesproken over het belang van toegankelijke recreatie en hoe het project Beeld in Geluid daar een steentje aan bijdraagt. Als afgevaardigde van de community Toegankelijke recreatie haalde Tim Driessen aan dat plezier voorop moet staan. Het gaat er bij recreëren om dat je plezier hebt en kunt ontspannen, en iedereen heeft daar iets anders voor nodig. Door zoveel mogelijk tegemoet te komen aan ieders wensen, kan iedereen genieten op een gelijkwaardige manier. En dat is juist waar BiG om draait: op een gelijkwaardige manier van kunst in de openbare ruimte kunnen genieten.
Van wie is de publieke ruimte?
André Kruysen, conservator van de Beeldengalerij, sprak over de vraag die centraal staat bij het beleid dat Stroom Den Haag voert als het gaat over kunst in de openbare ruimte. Hoe deel je ervaringen hierover en hoe ga je het gesprek aan met de betrokken personen? Wie zijn die betrokken personen?
In de Binnenstad van Den Haag is dat een hele grote groep mensen met zeer uiteenlopende en soms tegenstrijdige belangen. De vraagstellingen zullen ook altijd met de tijd mee moeten evolueren om het debat over toekomstige
veranderingen in de maatschappij te blijven aangaan. Zo kan je samen nieuwe wegen bewandelen en vergezichten scheppen. André gaf aan dat zij daarom ook heel blij zijn dat Stichting Oren en ogen tekort zelf het gesprek is aangegaan met Stroom over de toegankelijkheid van kunst in de openbare ruimte voor iedereen. Hij beschreef heel mooi wat Beeld in Geluid nu eigenlijk doet:
Het mooie van de teksten die het team heeft geschreven over de Beeldengalerij, is dat ze niet uitgaan van aannames; niets is vanzelfsprekend. Iedere eigenschap van een beeld en de materialen waaruit het bestaat wordt zonder hierarchie en met evenveel aandacht beschreven. Al luisterend vielen ons aspecten op aan de beelden die we al die jaren nooit eerder hadden gezien of gerealiseerd. De teksten hebben, zoals mijn collega Vincent de Boer zo mooi schreef “ons de ogen gewassen”.
Kunst kijken is het gesprek aangaan
Al in zijn jeugd was Ferry Molenaar slechtziend, toch deed hij met alles mee. Zo ook bij de opdracht om een stukje Aboriginal kunst te maken, met kleine stipjes en streepjes. Dat deze opdracht hem niet lukte frustreerde enorm. Die ervaring met kunst die hij toen had heeft er toe geleid dat hij de liefde hiervoor verloor. Maar in 2020 werd hij gevraagd om als blind podcastmaker een mee te werken aan een nieuwe reeks podcast waarin hij musea mocht bezoeken. Door de opnames van ‘de Beeldspieker’ heeft hij de liefde voor beeldende kunst hervonden.
Ferry wist ons te boeien met zijn verhaal over de combinatie van een goede beeldende beschrijving en het gesprek dat er ontstaat, waardoor hij weer van kunst kan genieten. Hij kan zich zelf een beeld vormen aan de hand van de verhalen en er vervolgens vragen over stellen. Dat gesprek is wat de beleving compleet maakt. Het gesprek dat ook kan ontstaan als je samen kunst beleeft met BiG!
De straat op
Na de gesprekken in de zaal, was het tijd om de beelden te gaan beleven. We hebben ons door de regen niet laten weerhouden om de app uit te proberen en met elkaar in gesprek te gaan over de beelden, en wat de toevoeging van BiG is. Het was een natte maar mooie start van het project!
Bekijk voor al onze partners